Popieram Puszona oraz Magię i Miecz

Cztery numery Magii i Miecza są już prawie ufundowane (w chwili w której piszę te słowa zebrano 19 943 PLN, czyli 79% potrzebnej kwoty). To mnie cieszy, bo chciałbym móc poczytać sobie papierowy magazyn poświęcony grom fabularnym. O tym jakie to przyjemne doświadczenie przekonałem się ostatnio, kiedy trafiła do mnie przesyłka w postaci pierwszego numeru nieregularnika Spotkania Losowe. I wierzcie mi, mimo że zdążyłem zapoznać się z wersją cyfrową – odbiór tej samej treści, podanej w tradycyjnej formie był nieco innym, przyjemniejszym doświadczeniem.

Oczywiście, na temat Magii i Miecza niewiele wiemy, oprócz tego, że chce się odwoływać do legendy. I mógłbym w tym miejscu pojechać jakąś pełną flegmy i żółci fandomową rozprawką, czepiając się poszczególnych osób, które wchodzą w skład redakcji, lecz nie ma to najmniejszego sensu, a przede wszystkim jestem jednym z ostatnich ludzi w kolejce, którzy mieliby do tego prawo. Mógłbym pisać brednie o identyfikatorach, czepiać się słówek, cytować wypowiedzi potwierdzające tezę, ale myślę, że już wystarczy, że dosyć, że może kto inny spełni się w tej roli lepiej niż ja – droga wolna.

Nie wiem jakim pismem będzie Magia i Miecz, ale chciałbym, aby w pierwszych pełniła rolę była bramą, która otworzy świat klasycznych gier fabularnych przede wszystkim przed młodymi graczami. Chciałbym, żeby taki gość jak ja sprzed 20 lat, mógł sięgnąć po któryś z pierwszych czterech numerów i znaleźć w nim teksty, które ułatwią mu pierwszą sesję. W szczególności taki materiał, który da mu możliwość bezproblemowej gry – niemal od razu, bez konieczności zaopatrywania się w podręcznik. Coś na kształt prostego systemu w odcinkach – można by tu wykorzystać lepiej przygotowany starter Wolsunga czy SW, albo nawet – co widziałbym w szczególności Sword & Wizardry White Box PL (choć nie wiem jak tam z licencją).

O sobie nie myślę, jestem już stary i wiem o RPG wystarczająco dużo, kupię tylko po to aby przeczytać i mieć Magię i Miecz na półce, aby położyć ten egzemplarz na tym cholernym Ur-Obunie (czy tam Ur-Ukarze), aby zasłonić sobie cmentarny napis ŻEGNAMY, który szpeci numer 107. Liczę też, że redakcja odwoła się do tych najlepszych tradycji legendy.

Bardzo się cieszę i dziękuję ekipie z Magii i Miecza za to, że ruszyła. Dziś jest pewne raczej, że uda się pieniądze uzbierać. Część z was redaktorów znam osobiście, jednego dobrze, drugiego nieco, a za trzecim nie przepadam. Tak czy inaczej trzeci jest tam najważniejszy, trzeci będzie dzielił kasą i szefował, i to jemu dziękuję najbardziej, bo wcale nie musiał się w to bawić. Trzymam też kciuki, za to, aby na czterech numerach się nie skończyło.